Wypalenie zawodowe to „choroba” z przepracowania. Dotyka ona coraz większą grupę osób. Objawy wypalenia zawodowego zaobserwować można często u osób zaangażowanych w pomoc ludziom, jak: pracownik socjalny, nauczyciel, pracownik służby zdrowia itp. Wypalenie zawodowe najczęściej pojawia się po latach pracy, narasta niepostrzeżenie i może zakończyć się tragicznie, jeśli w porę nie zaczniemy mu zapobiegać.
Wypalenie jest wynikiem niezadowolenia z wykonywanych czynności zawodowych, niemocy, narastającej frustracji, utraty energii – wręcz wyczerpaniem spowodowanym m. in. okazywaniem większej uwagi i empatii innym ludziom niż sobie samemu. Z wypaleniem zawodowym możemy się spotkać dzisiaj również wśród pracowników korporacji lub wolnych zawodów. Powodem jest natłok pracy, której nie sposób wykonać w określonym terminie, „wyścig szczurów” i pogoń za pieniądzem. Ludzie najczęściej nie potrafią się zatrzymać i spojrzeć prawdzie w oczy. Budzą się, kiedy jest już za późno i trzeba skorzystać z fachowej pomocy psychologa lub psychiatry.
Wynikiem ciężkiego przepracowania może być nawet śmierć. W Japonii – gdzie śmierć z przepracowania i stresu zdarza się najczęściej – zjawisko to nazwano „karoshi”.
Remedium na objawy wypalenia zawodowego jest odpoczynek. Najlepiej udać się na urlop, wyjechać aby oderwać się psychicznie od wykonywanej pracy. Czasem w ostateczności najbardziej pomocna okazuje się zmiana stanowiska pracy lub zwolnienie się i przekwalifikowanie się do wykonywania innego zawodu.
